دنیای بیرون 104
شبانه‌های شهر تهران و گذر از کنار دانشگاه تهران و دیدن مشاهیر عرصه‌های مختلف علمی که بر نرده‌های دانشگاه آویخته شدند برای خودش جذابیتی خاص دارد ولی وجود این همه ظرفیت در طول تاریخ و جایگاه کنونی ایران، پرسشگری ذهن را بر می‌انگیزد.
مذهبیون و غیر مذهبیون اعم از مرد و زن از کنار هم می‌گذرند و باز هم پرسشی دیگر به ذهن خطور می‌کند که چرا و چطور همین‌ها در برهه‌هایی خاص چنان بر هم می‌تازند که تصور نمی‌گنجد.
رفتارها نشان می‌دهد با تمام مصائب اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی همچنان مردم عادی در یُسر هستند و کاسبان برای کاسبی در عُسر!
که اولی از نجابت ایرانیان و دومی ناشی از نانجیبی سیاست‌های اقتصادی و دلیل به نرده کشیدن همان مشاهیر اقتصادی است!
دستفروشانی که فقط در شب‌های نزدیک به عید در پیاده‌روها بساط می‌کردند تقریباً هرشب در گوشه و کنار خیابان انقلاب و بعد از آن چهارراه ولیعصر به سمت میدان فاطمی به چشم میخورند و جهاد می‌کنند.
بازار کامپیوتر رضا نیمه تعطیل، پارکینگ طالقانی شبه تعطیل و البته رواق هنر ساختمان مرکزی فرهنگستان هنر و تجسمی از مخیله میرحسین موسوی، رنگ و بویی متفاوت از آنچه در افتتاحیه سال ۱۳۸۸ بود داشت.
